Çocukluğumuzun almancıları arabalarıyla gelirdi. Bagajda ya da arka koltukta çikolata ambalajları görürdük. Acaba bize de dağıtırlar mı ümidiyle arabanın yanından ayrılmazdık. Plakalar ilgi çekerdi, portbagajları da öyle.. Nedense bizim mahalleye gelen almancıların ihtiyar olanları sakallıydı. Heyt! Ne günlerdi be.
