Alnıma sürdüğün karalardan,
Sıkılıp utandım artık,
Gönlümde açtığın yaralardan,
Yıkılıp usandım artık.
Melek gibiyken oldun zalim,
Söz söylemeye varmıyor dilim,
Yetmedi mi ettiğin bunca zulüm ?
Seni çekmeye yetmiyor gücüm.
Hayatla bağlarımı koparıp,
Hep seni düşünmeye mecbur eden,
Bu zalim kader;
Direnemezsem eğer,
Mezara mahkum eder.
|Ka.|